Jan Schepens

Toen ik Jan Schepens ging interviewen, eind november 1999, naar aanleiding van zijn hoofdrol in “Company”, een musical van het Ballet van Vlaanderen, kende ik de man absoluut niet. Akkoord, hij was nog maar pas afgestudeerd aan het Brusselse conservatorium, maar hij had toch al een belangrijke rol gespeeld in “Les misérables” en, veel erger, hij speelde toen ook al in een soap. Ik geloof zelfs dat het “Thuis” was. Nu mis ik daar geen aflevering van, maar in die tijd had ik wel wat beters te doen en ik had er dus geen flauw benul van dat de man tegenover me in het café van Vooruit een B.V. was.

Nu, het pleit voor Jan Schepens dat hij zich daar absoluut niet aan stoorde. Hij bleef zeer vriendelijk, ook al tastte ik herhaaldelijk in het duister als hij aan het een of het ander nieuwsje “uit showbizzland” refereerde. Want toen keek ik ook nog niet naar De Rode Loper. Ja, als je het zo allemaal op een rijtje ziet, dan blijk ik er wel fameus op achteruit te zijn gegaan.
Maar nu ken ik dus Jan Schepens wél. Ik heb zelfs zijn af-en-aan relatie met de betoverende Katja Retsin gevolgd en ik denk zelfs dat Vlaanderens bekendste “showbizzkoppel” (of is dat dan toch nog altijd Nicole en Hugo?) niet ver uit mijn buurt moet wonen, want af en toe kom ik ze wel eens tegen. Waarbij Jan me niet meer herkent. Wat niet erg is, want zo'n overdonderende indruk zal ik dus ook wel niet gemaakt hebben. Veel erger is dat Katja me ook niet herkent. Al kan dat zelfs etymologisch niet. Ze ként me niet eens, hoe zou ze me dan kunnen her-kennen?
Ik weet niet of Katja destijds ooit voor Het Laatste Nieuws is geïnterviewd, maar als dat al zo was, dan zal Dirk Dauw daar wel zelf voor gezorgd hebben, zo kennen we hem wel!
Maar goed, terug naar Jan Schepens in de Vooruit. In “Company” kwam het gewicht van de voorstelling op zijn schouders terecht...
“Het is een harde, maar heerlijke leerschool,” aldus Jan. “Ook in 'Les Misérables' moest ik, toen ik nog student was, wekelijks de rol van Marius voor mijn rekening nemen. De acteur die Marius zong, had in zijn contract laten opnemen dat hij maar zes keer per week wou optreden. Aangezien er zeven voorstellingen waren gepland, werd ik meteen in het bad gegooid.”
“De musical Company bestaat eigenlijk uit vijf eenakters, telkens over de huwelijksmoeilijkheden van een koppel,” vat Schepens het verhaal samen. “Al die koppels zijn bevriend met de vrijgezel Robert, het personage dat ik speel. Ondanks de problemen binnen hun eigen relatie vinden zij toch dat het tijd wordt dat ook Robert een vaste relatie begint.”
Schrijver-componist Stephen Sondheim suggereerde ooit dat Robert misschien homo is...
“Dat wordt niet alleen gesuggereerd. In het stuk zelf zegt Robert dat hij het wel eens met mannen heeft geprobeerd. Persoonlijk vind ik niet dat hij homo is. Ik denk dat hij gewoon bang is zich te binden.”
In het echte leven is Jan Schepens ook geen doetje. Vóór zijn musicalopleiding aan het conservatorium behaalde hij al een informaticadiploma. Op een blauwe maandag studeerde hij zelfs nog geneeskunde.
“Ja, het bekende liedje: je kan maar beter een 'echt' diploma achter de hand hebben. Eigenlijk wist ik al van jongsaf dat ik wilde zingen en acteren. Mijn vader is een bekende figuur uit het Gentse amateurtheater. Zelf stond ik ook snel op de planken bij Toneel Allemaal uit Sint-Martens-Latem. Daarna was ik zanger-gitarist in een aantal Gentse rockgroepjes zoals Four Past Midnight en The Wild Ducks. Heerlijke tijden, maar dat nachtelijke doorzakken is wel gevaarlijk voor de stem.”