Broebelke

Jeugdclub Broebelke werd al in 1969 gesticht op initiatief van onderpastoor Guido van Poeck, Jos Temmerman, Rudy Verleyen en Carlos Van Der Herten. "En ook Cupido deed zijn werk, want tientallen koppels leerden hier elkaar kennen, waarbij het misschien wel een unicum in ons tijdsbeeld is dat de meeste koppels nog steeds bij elkaar zijn," schrijft Erik Westerlinck en dat is alvast waar voor hemzelf en zijn echtgenote, maar ondergetekende is hierop uiteraard alweer een uitzondering.
De jeugdclub, die gelegen was in de straat waar ik woonde, heette eerst Popsize of zoiets, maar door de pastoor werden wij verplicht die naam te veranderen (omdat daar teveel seks & drugs & rock'n'roll aan kleefde) in het onnozele ’t Broebelke. Toch ben ik er actief in de zogenaamde "socio-culturele werkgroep". Zo organiseerde ik op zaterdag 20 januari 1973 een voorstelling van de Werkgroep Voordracht en Toneel uit Gentbrugge. Onder leiding van medestudent Lucien Bollaert brachten zij van Tone Brulin "Vertikaal". Eigenlijk was dit een productie van jeugdclub Esmoreit, waarin ook Luc Carnier en Rudy Moeraert actief waren in die tijd, maar ik geloof niet dat zij bij deze voorstelling betrokken waren.
Zelf was ik in die tijd ook in de ban van "experimenteel theater". Lees maar even "Interludium", dat ik heb geschreven met jeugdclub Broebelke in het achterhoofd. Het is in het Engels omdat ik het later heb vertaald om als "interludium, a game for parties" te laten dienen in mijn rock-opera "The cat".
Daarnaast had ik trouwens ook nog een rock-ballet geschreven op muziek van Led Zeppelin, Yes en Deep Purple maar wel met veel rode vlaggen. Tegelijk had ik toch nog altijd een ongezonde belangstelling voor dingen als "Jesus Christ Superstar", waarvoor ikzelf een regie ontwierp en er dan wel "Presence of the Lord" van Blind Faith aan toevoegde, wat ik zelfs in de brievenbus van de pastoor ging deponeren. Gelukkig werd ik hiervan genezen toen de onderpastoor (een andere dan hogergenoemde) achter mijn lief bleek te zitten .
Ook met 't Broebelke zelf komt het rond die tijd tot een breuk: het grootste gedeelte van de "socio-culturele werkgroep" (o.a. Frank Vanderherten, Marc Boel en ikzelf; Patrick Michiels doet niet mee) scheurt zich af en vormt samen met een scheurgroep van de KSA (o.a. Willy Baecke, Ivo De Beer, Luc Boel) Jongerengroep De Veldstraat.
In de lokalen van de voormalige jeugdclub Broebelke zou later, op het eind van de jaren zeventig, een tentoonstelling "omtrent de communistische landen" plaatsvinden. Deze expo werd ingericht door VMO-Waasland n.a.v. het feit dat de VMO-leden Clement Van Steen en Louis Willems op 30 april 1979 in Polen werden gearresteerd toen zij hulp verleenden aan D.D.R.-vluchtelingen. Eén en ander komt wel in een merkwaardig daglicht te staan als men weet dat jeugdclub Broebelke haar onderkomen vond in de oude parochiekerk van Kristus-Koning. Pastoor Heymans was dan ook voorzitter van de Raad van Beheer. Deze zelfde eerwaarde heer heeft tijdens de geruchtmakende Boelstaking de zalen van het parochiaal centrum ter beschikking gesteld van werkwillige bedienden. Toen de Kristenen voor het Socialisme hiertegen protesteerden via "Humo", antwoordden enkele "sociale christenen" langs dezelfde weg dat dit een "zeer spijtig" misverstand was, omdat pastoor Heymans "misschien de meest sociaal voelende pastoor is van de hele omgeving". Deze tentoonstelling maakt nu toch heel duidelijk hoe het "sociaal engagement" van pastoor Heymans dient te worden geïnterpreteerd en misschien zelfs uit welke hoek die "sociale christenen" eigenlijk wel komen...